Όλα είναι ένα μεγάλο καζάνι που βράζει
κάθε Σάββατο βράδυ με ρουφάει όλο και πιο βαθιά
κι όμως για το σαββατόβραδο ζω
για μια ζαλάδα του επόμενου πρωινού
για λίγο παραπάνω μακιγιάζ
για την Αθήνα της υπερβολής και της υποβολής
Το καζάνι στάζει μια βδομάδα τώρα
σταγόνες μαύρες ματαίωσης και πλήξης
ξέρω τι θα μου φέρει η Κυριακή, το προγραμμάτισα καλά
τετράγωνα η ζωή μου και κάθε της έκπληξη
Σταμάτησα, λοιπόν, να ζητάω την περιπέτεια
επέλεξα ως τρέλα τη ζωή που μόνη μου έφτιαξα
τα κουτάκια μου, το ήρεμο χαμόγελό μου
δε θα γίνω πλεονέκτης ξανά.
Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου