Διάβασα πρόσφατα:

  • Ποιος απ' τους δυο μας επινόησε τον άλλον - Πασκάλ Μπρυκνέρ
  • Ο εραστής - Μαργκερίτ Ντυράς
  • Κάιν - Ζοζέ Σαραμάγκου
  • Ζορρό - Ιζαμπέλ Αλιέντε
  • Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου - Ρόλαν Μπαρτ

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
γιατί όταν είμαι μόνος αγαπώ τον αέρα γιατί όταν είμαι έτσι, θέλω μόνο τον αέρα γιατί η αγάπη είναι πλασματική γιατί είμαι άνθρωπος και νιώθω σα σκυλί γιατί είμαι μια αχαρτογράφητη περιοχή δεν έχω όρια γιατί έχω ψυχή

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

Ηλύσια πεδία

Είναι Σάββατο και πρέπει να φτιάξω ιστορίες
Φόρεσα το κόκκινο φουστάνι της Πολυδούρη
Και βγήκα να πείσω πως δε διαλύομαι μέσα έξω νύχτα μέρα

Κόκκινο κραγιόν
Να ‘ναι δυσκολοκατάχτητα τα φιλιά, να ‘ναι γεμάτα αίμα
Κι εκείνα τα ψηλά τακούνια που με χτυπάνε στις φτέρνες
Να εξυψώνεται πρέπει μια γυναίκα. Να κοιτά αφ’ υψηλού
Κι είναι τα τακούνια αυτά που με σκόνταψαν στη διαδρομή
Γιατί είμαι όλη όλα μου τα Σάββατα
Όλη το χρώμα κόκκινο

Ολόκληρη φτέρνες αχίλλειοι χτυπημένες

Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

Ένα τέταρτο αιώνος

Μία γυναίκα μεγαλώνει σε πείσμα του ημερολογίου
κόντρα στον καιρό κόντρα στις άσπρες τρίχες
μεγαλώνει σε μια νύχτα και μικραίνει μ' ένα ερωτευμένο πρωινό
εν ολίγοις, ο χρόνος καμπυλώνεται γύρω από το στήθος της
εγκλωβίζεται στη λεκάνη της και τυλίγεται απ' τη γλώσσα της

Σε κάτι απέλπιδα ποτήρια κρασιού συνοδεία νυκτός
- συν πέντε χρόνια -
σε κάτι δύσκολα "αντίο" που πέταξε φεύγοντας τρομαγμένη
σε όλα τα "μένω" τα αντρίκια τα ενστικτώδη
συμπερασματικά:
μια γυναίκα μεγαλώνει
όταν η καρδιά της σπάει
ολοένα και συχνότερα,
πιο απαλά
κι από ένα χάδι.