Διάβασα πρόσφατα:

  • Ποιος απ' τους δυο μας επινόησε τον άλλον - Πασκάλ Μπρυκνέρ
  • Ο εραστής - Μαργκερίτ Ντυράς
  • Κάιν - Ζοζέ Σαραμάγκου
  • Ζορρό - Ιζαμπέλ Αλιέντε
  • Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου - Ρόλαν Μπαρτ

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
γιατί όταν είμαι μόνος αγαπώ τον αέρα γιατί όταν είμαι έτσι, θέλω μόνο τον αέρα γιατί η αγάπη είναι πλασματική γιατί είμαι άνθρωπος και νιώθω σα σκυλί γιατί είμαι μια αχαρτογράφητη περιοχή δεν έχω όρια γιατί έχω ψυχή

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Στο χιονισμένο χιόνι

Εγώ και η σκιά μου περπατούσαμε αργά
βαθαίναμε τα άβατα στο χιονισμένο χιόνι
και μάθαμε πολλά οι δυο μας

Εκεί στο χιονισμένο χιόνι
που τον πάγο καλά γυαλισμένο έκρυψε
βρήκαμε μια μάνα
το παιδί της κάθε μέρα τη σκότωνε
κι αυτή ξανά ανασταινόταν απ' την αγάπη της
για να τη σκοτώνει κι άλλο

Και περπατήσαμε η σκιά μου κι εγώ
στο χιονισμένο χιόνι
μάθαμε να υψώνουμε το θύμα πια, όχι το θύτη
-αυτός μας είναι τόσο ρηχός, πλέον, τόσο εύκολος-
λιώσαμε τον πάγο κι ήπιαμε
ρίξαμε χιόνι στα μαλλιά μας
σκοτώσαμε κι εμείς λίγο τη μάνα
μα σαν κι αυτή ακόμα να αγαπήσουμε.