Στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου
κοιτάζω με περίσκεψη τη συνοδό της πολυεθνικής
που περιμένει ανόρεχτα τα εκάστοτε στελέχη.
Λίγο διαφέρει, σκέφτομαι, απ' τις πολυτελείς της συναδέλφους
μίλια μακριά απέχει από τους υπολοίπους.
Σε κάθε άνοιγμα της πόρτας να καρδιοχτυπά
να ελπίζει καθημερινά για κάτι αναπάντεχο
να ντύνεται και να στολίζεται, κι όλο να περιμένει.
Σίγουρα ερωτεύεται τον κάθε επισκέπτη
σίγουρα θλίβεται σε κάθε αποχώρηση.
Οι άντρες της ζωής της, έρχονται και φεύγουν
κι αυτή μονίμως συνοδός και αναμένουσα.
Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013
Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013
Επιστροφές
Όλη η ζωή μας
αεροδρόμια βαλίτσες τσεκ-ιν και διαβατήρια
αποχαιρετισμοί και ξενύχτι στην αίθουσα αναμονής
όλη η ζωή μας στο Βενιζέλο
κι ύστερα μετρό, καλωσήρθες, έφυγα, για λίγο
πρόσφυγες απ' τον καιρό και μετανάστες απ' την αλήθεια
η απουσία, η απουσία, ο αποχωρισμός
πόσο στερήθηκα ένα πρωινό κοντά σου
Χριστούγεννα Πάσχα Αύγουστος αντίο τώρα
ψύξη κι απόψυξη συναισθημάτων
- να τα προσέξεις, μην αναπτύξουν βακτήρια -
δεν είμαστε μεις για να 'μαστε μαζί.
Κι ούτε έχουμε να πληρώσουμε το υπέρβαρο.
αεροδρόμια βαλίτσες τσεκ-ιν και διαβατήρια
αποχαιρετισμοί και ξενύχτι στην αίθουσα αναμονής
όλη η ζωή μας στο Βενιζέλο
κι ύστερα μετρό, καλωσήρθες, έφυγα, για λίγο
πρόσφυγες απ' τον καιρό και μετανάστες απ' την αλήθεια
η απουσία, η απουσία, ο αποχωρισμός
πόσο στερήθηκα ένα πρωινό κοντά σου
Χριστούγεννα Πάσχα Αύγουστος αντίο τώρα
ψύξη κι απόψυξη συναισθημάτων
- να τα προσέξεις, μην αναπτύξουν βακτήρια -
δεν είμαστε μεις για να 'μαστε μαζί.
Κι ούτε έχουμε να πληρώσουμε το υπέρβαρο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)