Διάβασα πρόσφατα:

  • Ποιος απ' τους δυο μας επινόησε τον άλλον - Πασκάλ Μπρυκνέρ
  • Ο εραστής - Μαργκερίτ Ντυράς
  • Κάιν - Ζοζέ Σαραμάγκου
  • Ζορρό - Ιζαμπέλ Αλιέντε
  • Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου - Ρόλαν Μπαρτ

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
γιατί όταν είμαι μόνος αγαπώ τον αέρα γιατί όταν είμαι έτσι, θέλω μόνο τον αέρα γιατί η αγάπη είναι πλασματική γιατί είμαι άνθρωπος και νιώθω σα σκυλί γιατί είμαι μια αχαρτογράφητη περιοχή δεν έχω όρια γιατί έχω ψυχή

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Το λίγο μέσα μου

Σκοτείνιασε πάλι νωρίς και μπαίνει ψύχρα
Λίγα τα μάτια να με φωτίσουν, λιγότερα τα θερμοφόρα χέρια
Όσο μεγαλώνω λιγότερο ταιριάζω σε αγκαλιές
Λιγότερο το σκοτάδι μ’ απωθεί

Και ιδού το δίλημμα:
Να βουλιάξεις σε σένα ή να ζήσεις ανταποδοτικά
σ’ ένα κόσμο που σε μπερδεύει;

Οι ρίμες μου λίγες πια για σένα
Μικρέ μου έρωτα θλιμμένε
Λίγη ίσως κι εγώ και τα δεινά μου
Αν μπορούσα να κλείσω τα μάτια και να σε φανταστώ απ’ την αρχή
Ίσως να μη με διάλεγα δίπλα σου
Λίγος ο έρωτας σε τόσο λίγους καιρούς.

Kλειδί

Τι χαρά ν’ ανήκεις τις χειμωνιάτικες νύχτες και να ερωτεύεσαι τις καλοκαιρινές
Κι εγώ κόλλησα ανάμεσα φθινόπωρο χειμώνα
Υβριδιακά ζω στην πόλη των ανέμων
Προσγειώνομαι μετά από δέκα φιλιά κι αναμένω
Κλείσε μου τα μάτια κι άγγιξέ με με τα χείλη σου
Δέσε μου τα χέρια κι άσε με κλεισμένη σ’ ένα δωμάτιο για χρόνια
Δάγκωσε τον πόνο μου και καν’ τον δικό σου, βασιλιά
Κατέβασέ με απ’ το θρόνο σου να γίνω πάλι σκλάβα
Κάνε κάτι άλλο επιτέλους
Παρά να μ’ αγαπάς τετριμμένα..

Summertime

Στα σκοτεινά συρτάρια του μυαλού μου κρύβω εσένα

Όπως σε έφτιαξα εγώ και σ’ ονειρεύομαι

Όταν ο κόσμος σκουραίνει

Και το ποτό δε με πιάνει

Είσαι εκεί όπως σε θέλησα και με βολεύεις

Στο μυαλό μου απαντάς στα μηνύματα κι έρχεσαι πριν καν στο ζητήσω

Δε βγάζει τοξικά αέρια το στόμα σου και μιλάς ειλικρινά

Λες αυτά που θέλω ν’ ακούσω, με κάνεις γυναίκα

Κάπως έτσι περνάω την ώρα μου τα καλοκαίρια

όταν μ’ αφήνεις.

Τρίτη 28 Ιουλίου 2009

Songs of love and death

Εκτός απ' όσα άφησα πίσω μου ας γυρίσω να κοιτάξω όσα μ' αφήνουν κι αυτά
κρίμα στη νιότη και στη ζωή μου, κρίμα στα μάτια που κοιτάνε και τρυπούν την ψυχή
κρίμα στο τώρα που τ' αφήσαμε ασύστολα να γίνει πριν
κρίμα στο πλοίο που έφυγε και πήρε και μένα μαζί του
κρίμα στη χάρη σου που δεν τη βλέπεις
κρίμα στο καλοκαίρι που έφυγε χωρίς να παρανομήσουμε

Κι έρχεται γρήγορα χειμώνας...