Σκέφτομαι εδώ και μέρες
πέρασε ο αιώνας της άγνοιας, με τέρατα να φυλάν τα σύνορα της σκέψης των ανθρώπων,
πέρασε ο αιώνας της γνώσης, κι οι άνθρωποι έγιναν τα τέρατα αυτά στη σκέψη τους την ίδια
και σήμερα ζούμε τον αιώνα της αμφιβολίας
όχι της αμφισβήτησης
του "δεν ξέρω πια"
του "ξέχασα"
του "ποτέ δεν έμαθα, ποτέ δε θα μάθω"
εγώ δεν ξέρω γιατί γράφω,
εσύ δεν ξέρεις τι να νιώσεις,
κι αυτές οι λέξεις δεν ξέρουν πώς να τελειώσουν.
Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011
Σαν κι εσένα
Πάλι ήρθες;
Δε σ' εκδικήθηκα αρκετά ακόμη;
Πόση σκέψη μου θα πιεις και θ' ανασάνεις; Έτσι ζεις; Από μένα μόνο;
Και φουσκώνεις, και χοντραίνεις, γίνεσαι τέρας
μα εγώ δε βλέπω
Κι είναι μέρες κάθε μήνα που σ' εκδικούμαι
κι είναι μέρες που απλά σε σκέφτομαι
είναι μέρες που σε ξεχνάω
κι είναι όλες οι άλλες μέρες
που απλώς ελπίζω να ξεχάσω.
Δε σ' εκδικήθηκα αρκετά ακόμη;
Πόση σκέψη μου θα πιεις και θ' ανασάνεις; Έτσι ζεις; Από μένα μόνο;
Και φουσκώνεις, και χοντραίνεις, γίνεσαι τέρας
μα εγώ δε βλέπω
Κι είναι μέρες κάθε μήνα που σ' εκδικούμαι
κι είναι μέρες που απλά σε σκέφτομαι
είναι μέρες που σε ξεχνάω
κι είναι όλες οι άλλες μέρες
που απλώς ελπίζω να ξεχάσω.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)