Διάβασα πρόσφατα:

  • Ποιος απ' τους δυο μας επινόησε τον άλλον - Πασκάλ Μπρυκνέρ
  • Ο εραστής - Μαργκερίτ Ντυράς
  • Κάιν - Ζοζέ Σαραμάγκου
  • Ζορρό - Ιζαμπέλ Αλιέντε
  • Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου - Ρόλαν Μπαρτ

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
γιατί όταν είμαι μόνος αγαπώ τον αέρα γιατί όταν είμαι έτσι, θέλω μόνο τον αέρα γιατί η αγάπη είναι πλασματική γιατί είμαι άνθρωπος και νιώθω σα σκυλί γιατί είμαι μια αχαρτογράφητη περιοχή δεν έχω όρια γιατί έχω ψυχή

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Στην Τ.

Εκείνα τα βράδια που λυσσάς
έτοιμη να κρεμαστείς με το σεντόνι
ανοίγεις κουτάκια σφραγισμένα αιώνες πριν
για να μυρίσεις παρελθόν
εκεί που σου 'μαθα εγώ να ζεις
που σ' έκανα καθρέφτη μου για να σ' αντέχω
και τώρα δυο εαυτοί ψάχνουν τον τάφο τους
Εκείνες τις νύχτες τα 'φερε ο χρόνος έτσι
και δεν είμαι εκεί

Και θα κρεμαστείς με το σεντονι
με τη μυρωδιά μου στα χείλη σου
κι εγώ δε θα το μάθω παρά αιώνες μετά
όταν η βρώμα απ' το πτώμα σου
θα φτάσει θλιμμένη
σαν ψυχή ανήσυχη
στο παράθυρό μου.

Ο κύκλος του μίσους και της γραφής

Δεν μπορείς να γράψεις ποιήματα αν μισείς τους ανθρώπους
Εξού και τα χρονικά κενά στη δημιουργία μου
Μισώ τους ανθρώπους όταν τους έχω εξηγήσει
Πάντα με γνώμονα εμένα
-γιατί όχι; αφού εγώ τους εξηγώ-
Φορές-φορές θέλω να ερμηνεύσω και τον εαυτό μου
Τότε είναι που τον αγαπώ πιο πολύ
Τότε είναι που τον ερωτεύομαι κιόλας

Και τότε είναι που ερωτεύομαι
μόνο εκείνους που δεν μπορώ να εξηγήσω
Κι όταν δεν αντέχω πια
τη γυναικεία μου ανάγκη για κατανόηση
τότε τους εξηγώ βιαστικά
τους ξεερωτεύομαι
και τους μισώ.

Burlesque

Μισώ όλους τους μέτριους αλαζόνες
όπως μισεί ο ερωτευμένος τον έρωτα
το δέος, όμως, μου το παρέχουν Εκείνοι
οι Επισκέπτες.

Μια μέρα παίρνει να μπουν στη ζωή σου
Δυο να στη ρημάξουν
και η έξοδος, βασανιστική, αργή, της εβδομάδας

Εσύ προσπαθείς και παλεύεις με το διάολο
για να μη χάσεις την αίσθηση του Εκλεκτού τους
επιστρατεύεις κάθε βλέμμα σου ανήθικο
-σε συγκρατώ. ποτέ δε φτάνει-
κι όταν καταλάβεις πς πια τρως τη σκόνη σου
κάθεσαι και γράφεις στιχάκια μπας και τους φέρουν πίσω.

Στους Επισκέπτες

Είμαι αλήθεια το φως στη νυχτοπεταλούδα της ματαιοδοξίας σας
Είστε δυνατά η μουσική στην κιθάρα του στήθους μου
Άθλια όντα αβάσταχτα όμορφα
Αν δε ζούσα για σας θα σας μαχαίρωνα

Τώρα απλά, ξανά, επαναληπτικά
ονευρεύομαι να σας ανοίξω με το μαχαίρι μου
να κάνω βιοψία σ' όσα σας ποθώ
Να χορέψω γυμνή κάτω απ' το φεγγάρι σας
Να δειτε πόσο θεϊκή είμαι.

"Σκιά, Η"

Όταν μου δώθηκες, σε γύρισα ανάποδα
σ' έψαξα απ' όλες τις πλευρές
να βρω την ημερομηνία λήξης

Και ήξερα καλά πως ήσουν προς άμεση κατανάλωση
μα θα μου 'πεφτες λίγο βαρύς
και σ' έφαγα λίγο λίγο

Και, καθώς είχες λήξει,
με δηλητηρίασες ολόκληρη
και γυρεύω τώρα πλύση εαυτού
να φύγεις για τα καλά από μέσα μου
να ησυχάσω, να βρω την υγειά μου
να πάψω πια να ζητώ κι άλλο από σένα.