Το ξέρω, σύντροφε
τα ποιήματά μου κανείς δεν τα καταλαβαίνει
- ούτε καν εσύ -
κι όμως εγώ
ήθελα μονάχα να δώσω φωνή σε κάθε στάλα
να περιγράψω την πρώτη βροχή σαν απάρνηση
και σα διαγραφή εκείνου του καλοκαιριού
να πλάσω τη ζωή στα χέρια μου
να σε ταΐσω στο στόμα
μη σωπαίνεις. Τώρα είμαστε δύο.
Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2014
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)