Στις σκοτεινές μου μαύρες νύχτες
τα πρωινά που δεν έχω πιεί ακόμα καφέ
όταν δροσίζει το απόγευμα και το μεσημέρι πριν το φαγητό
γενικά, κάθε στιγμή που δε με απασχολεί η αδαής ιστορία κάποιου
σε σκέφτομαι

Άλλοι τρώνε τα νύχια τους.

Έτσι, για να γεμίσω τις ώρες που κάποια υλική απόλαυση δε γεμίζει
σκληραίνω το μυαλό μου με απολαύσεις φανταστικές
αυτές, άλλη κατηγορία, με στέλνουν στο αληθινό μου εγώ
στο αληθινό μου σώμα
αυτό που διεγείρεται με σπίθες οπτικές περιστασιακές
με κάτι τυχαία φιλιά
και με μυρωδιές - πάντα με μυρωδιές σωμάτων

Δεν αρκεί.