Σκοτείνιασε πάλι νωρίς και μπαίνει ψύχρα
Λίγα τα μάτια να με φωτίσουν, λιγότερα τα θερμοφόρα χέρια
Όσο μεγαλώνω λιγότερο ταιριάζω σε αγκαλιές
Λιγότερο το σκοτάδι μ’ απωθεί
Και ιδού το δίλημμα:
Να βουλιάξεις σε σένα ή να ζήσεις ανταποδοτικά
σ’ ένα κόσμο που σε μπερδεύει;
Οι ρίμες μου λίγες πια για σένα
Μικρέ μου έρωτα θλιμμένε
Λίγη ίσως κι εγώ και τα δεινά μου
Αν μπορούσα να κλείσω τα μάτια και να σε φανταστώ απ’ την αρχή
Ίσως να μη με διάλεγα δίπλα σου
Λίγος ο έρωτας σε τόσο λίγους καιρούς.
Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου